Ποιο είναι το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας; Αυτή είναι η εξήγηση

Οι εγκαταστάσεις υγείας στην Ινδονησία δεν έχουν ικανοποιήσει πολλά μέρη, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι υπηρεσίες υγείας στη χώρα έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο. Αυτό φαίνεται από τη μείωση των ποσοστών βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία από χρόνο σε χρόνο. Το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας (IMR) είναι ο αριθμός των θανάτων βρεφών κάτω του 1 έτους ανά 1.000 γεννήσεις που συμβαίνουν εντός ενός έτους. Αυτός ο αριθμός χρησιμοποιείται συχνά ως αναφορά για την αξιολόγηση των καλών ή κακών οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνθηκών σε μια χώρα. Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας περιγράφει το επίπεδο υγείας στη χώρα. Αναπόφευκτα, αυτός ο αριθμός χρησιμοποιείται επίσης από την κυβέρνηση ως αναφορά για τον καθορισμό πολιτικών στον κόσμο της υγείας στο μέλλον.

Η κατάσταση της βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία

Με βάση στοιχεία από τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία το 2019 ήταν 21,12. Το ποσοστό αυτό μειώθηκε από το ρεκόρ του 2018, όταν το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία έφθασε ακόμα το 21,86 ή το 2017 που έφτασε το 22,62. Στην πραγματικότητα, το γράφημα του ποσοστού βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία δείχνει πτώση κάθε χρόνο. Για παράδειγμα, το 1952 το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία έφτασε το 192,66 και το 1991 ήταν ακόμα γύρω στο 61,94. Η μείωση του ποσοστού θνησιμότητας επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την αυξανόμενη παροχή υγειονομικών εγκαταστάσεων σε διάφορες περιοχές. Ακολούθησε μείωση των μολυσματικών ασθενειών και διεύρυνση της ανοσοποιητικής κάλυψης για τα βρέφη. Αν και συνεχίζει να παρουσιάζει σημαντική αύξηση, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Ινδονησία εξακολουθεί να είναι σχετικά υψηλό σε σύγκριση με άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το 2019, η χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας με το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας ήταν η Σιγκαπούρη (2,26), ακολουθούμενη από τη Μαλαισία (6,65), την Ταϊλάνδη (7,80), το Μπρουνέι Νταρουσαλάμ (9,83) και το Βιετνάμ (16,50). Η κυβέρνηση γνωρίζει αυτή την κατάσταση και υπόσχεται να συνεχίσει να βελτιώνει τις υπηρεσίες υγείας στη χώρα. Έγιναν διάφορα βήματα, μεταξύ των οποίων:
  • Αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τη σημασία της υγιεινής και υγιεινής σε ατομικό, οικογενειακό και κοινοτικό επίπεδο
  • Παρέχετε καθαρό νερό
  • Εξάλειψη μολυσματικών ασθενειών
  • Αύξηση της ανοσοποιητικής κάλυψης
  • Βελτίωση των υπηρεσιών αναπαραγωγικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών αντισύλληψης και μητρικής
  • Αντιμετώπιση υποσιτισμού
  • Προώθηση αποκλειστικού θηλασμού
  • Παρακολούθηση της ανάπτυξης του μωρού μέσω των εγκαταστάσεων υγείας.
[[Σχετικό άρθρο]]

Συνήθεις αιτίες βρεφικής θνησιμότητας που επηρεάζουν την IMR

Στις ασιατικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας, οι περισσότεροι θάνατοι βρεφών συμβαίνουν στη νεογνική περίοδο, γνωστό και ως βρέφη ηλικίας 0-28 ημερών. Πολλά μωρά πεθαίνουν επίσης πριν από την ηλικία του 1 έτους λόγω πνευμονίας, διάρροιας και ελονοσίας. Γενικά, οι παράγοντες που επηρεάζουν το IMR σε μια χώρα είναι:

1. Συγγενείς γενετικές ανωμαλίες

Οι συγγενείς γενετικές ανωμαλίες είναι δομικές ανωμαλίες σε ορισμένα μέρη του σώματος του μωρού που εμφανίζονται αμέσως όταν γεννιέται. Η κατάσταση ενός μωρού που έχει αυτή τη διαταραχή θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από το ποιο μέρος του σώματος υπάρχει μια ανωμαλία και από το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Τα μωρά που γεννιούνται με αυτή την πάθηση χρειάζονται ειδική θεραπεία για να ζήσουν περισσότερο. Για τα μωρά που μπορούν να επιβιώσουν μετά την ηλικία του 1 έτους, μπορεί να χρειαστεί να υποβληθεί σε μια σειρά θεραπειών για την υποστήριξη της ανάπτυξης και της ανάπτυξής του.

2. Μωρά που γεννιούνται πρόωρα και έχουν χαμηλό βάρος

Τα πρόωρα μωρά είναι τα μωρά που γεννιούνται πριν από τις 37 εβδομάδες κύησης. Υπάρχουν όμως και μωρά που γεννιούνται πολύ πρόωρα, δηλαδή πριν τις 32 εβδομάδες κύησης. Εκτός από τη γέννηση χαμηλού βάρους, τα πολύ πρόωρα μωρά μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα με την αναπνοή, την πέψη, την ανάπτυξη και την ανάπτυξη και τη λειτουργία των αισθήσεών τους.

3. Επιπλοκές εγκυμοσύνης

Αυτές οι επιπλοκές είναι προβλήματα υγείας που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτά τα προβλήματα υγείας μπορεί να επηρεάσουν τη μητέρα, το μωρό ή και τα δύο.

4. Σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS)

Το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου ή SIDS είναι ο θάνατος βρεφών κάτω του 1 έτους από άγνωστα αίτια. Για την πρόληψη του SIDS, ένα από τα βήματα που μπορούν να λάβουν οι γονείς είναι να βάλουν το μωρό να κοιμάται σε θέση ανάσκελα και να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αντικείμενα γύρω από το μωρό που μπορούν να εμποδίσουν τον αεραγωγό, όπως μαξιλάρια, υποστηρίγματα, κουβέρτες και παιχνίδια.

5. Άλλα ατυχήματα

Άλλα ατυχήματα που αναφέρονται εδώ μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά, για παράδειγμα τροχαία ατυχήματα, πνιγμοί, δηλητηρίαση και άλλα.

Αιτίες βρεφικής θνησιμότητας που συχνά συμβαίνουν με βάση τα ηλικιακά πρότυπα

Εν τω μεταξύ, οι αιτίες της βρεφικής και κάτω των πέντε ετών θνησιμότητας με βάση την ηλικία σύμφωνα με τη Βασική Έρευνα Υγείας του Υπουργείου Υγείας του 2007 συνοψίζονται ως εξής:

1. Αιτίες βρεφικού θανάτου 0-6 ημερών

  • Μεταώριμος
  • Συγγενείς δυσπλασίες
  • Αναπνευστικές διαταραχές
  • Προωρότητα ή χαμηλό βάρος γέννησης
  • Σήψη
  • Υποθερμία
  • Αιμορραγικές διαταραχές και ίκτερος

2. Αιτίες βρεφικού θανάτου 7-28 ημερών

  • Τραυματισμός γέννησης
  • Τέτανος
  • Διατροφική ανεπάρκεια
  • Σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS)
  • Σήψη
  • Συγγενείς δυσπλασίες
  • Πνευμονία
  • σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας
  • Πρόωρα ή χαμηλό βάρος γέννησης

3. Αιτία θανάτου 0-11 μήνες

  • Νεογνικά προβλήματα
  • Μηνιγγίτιδα
  • Συγγενής γέννηση
  • Πνευμονία
  • Διάρροια
  • Τέτανος
  • Άγνωστη αιτία θανάτου
Το ποσοστό θνησιμότητας μπορεί να μειωθεί με απλά προληπτικά μέτρα. Ένα παράδειγμα αυτής της πρόληψης είναι να κάνουμε δέρμα με δέρμα μεταξύ μητέρας και νεογνού, αποκλειστικός θηλασμός για 6 μήνες και φροντίδα καγκουρό για μωρά με βάρος γέννησης μικρότερο από 2 κιλά.

Κυβερνητικό πρόγραμμα για τη μείωση της βρεφικής και μητρικής θνησιμότητας

Σύμφωνα με τις Οδηγίες Πολιτικής και τα Σχέδια Δράσης για το Πρόγραμμα Δημόσιας Υγείας για την περίοδο 2020-2024, οι πρωτοποριακές προσπάθειες της κυβέρνησης για τη μείωση του ποσοστού μητρικής θνησιμότητας (MMR) και του ποσοστού βρεφικής θνησιμότητας (IMR) έχουν ως εξής:

1. Βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας μητέρας και παιδιού

Αυτή η προσπάθεια περιλαμβάνει τη βελτίωση των εγκαταστάσεων υγείας, όπως το puskesmas, τις μαίες ιδιωτικών ιατρείων και 120 νοσοκομεία περιφέρειας/πόλης. Η προσπάθεια αυτή πραγματοποιείται στον χειρισμό έκτακτων περιστατικών για μητέρες και βρέφη. Επιπλέον, η κυβέρνηση εργάζεται επίσης για τη διαθεσιμότητα ενός πιο κατάλληλου οίκου αναμονής τοκετού.

2. Βελτίωση της ποιότητας και των υπηρεσιών υγείας

Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει την τοποθέτηση ειδικευμένων ιατρών (μαιευτικών, παιδιατρικών, εσωτερικών παθήσεων, αναισθησίας και χειρουργικής) έως και 700 ατόμων ετησίως. Επιπλέον, γίνονται επίσης προσπάθειες για την παροχή μονάδων μετάγγισης αίματος ή νοσοκομειακών τραπεζών αίματος σε περιοχές/πόλεις, ενισχύοντας τις προγεννητικές υπηρεσίες, τον τοκετό και τις μεταγεννητικές υπηρεσίες σύμφωνα με τα πρότυπα. Θα υπάρξει επίσης συγχώρεση και προπόνηση από το RSUP.

3. Κοινοτική ενδυνάμωση

Αυτές οι προσπάθειες περιλαμβάνουν τη χρήση Βιβλίων Υγείας Μητέρας και Παιδιού, μαθήματα για έγκυες γυναίκες και μητέρες κάτω των πέντε ετών, το posyandu, τη χρήση κονδυλίων του χωριού, τον ρόλο του PKK στο σχεδιασμό της παράδοσης των επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένων ασθενοφόρων, χωριών και αιμοδοσίας.

4. Ενίσχυση της διακυβέρνησης

Αυτό το πρόγραμμα περιλαμβάνει προωθητικές και προληπτικές προσπάθειες στο Puskesmas. Αυτό περιλαμβάνει βελτιωμένη παρακολούθηση, καταγραφή και αναφορά θανάτων μητέρων και βρεφών. Θα ενισχυθεί επίσης η διακυβέρνηση, η οποία περιλαμβάνει την παρακολούθηση της εφαρμογής των κανονισμών. Οι ιατρικές γνώσεις των συνοδών τοκετού (μαίες, γιατροί και νοσοκόμες) είναι επίσης καθοριστικές. Όπως η καθυστέρηση του μπάνιου του μωρού μέχρι 24 ώρες μετά τη γέννηση και η διασφάλιση της σωστής φροντίδας του ομφάλιου λώρου του μωρού ώστε να μην προκαλέσει μόλυνση. Εάν το μωρό σας είναι άρρωστο ή έχει προβλήματα υγείας, επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό για να αποτρέψετε ανεπιθύμητα πράγματα.