Προσοχή στις εστίες διφθερίτιδας που εμφανίζονται ξανά, εδώ είναι τα αίτια και η πρόληψη

Αφού εξαφανίστηκε για λίγο, η επιδημία της διφθερίτιδας έχει πλέον επανεμφανιστεί και στοίχειωσε τους κατοίκους της Ινδονησίας, για την ακρίβεια στην πόλη Malang, στην Ανατολική Ιάβα. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν δύο σχολεία στην πόλη όπου τόσο οι δάσκαλοι όσο και οι μαθητές βρέθηκαν θετικοί φορέας διφθερίτιδα, δηλαδή άτομα που φέρουν βακτήρια διφθερίτιδας. Ως αποτέλεσμα, το σχολείο είχε χρόνο να ακυρώσει τις δραστηριότητες διδασκαλίας και μάθησης ως προληπτικό μέτρο ώστε να μην εξαπλωθεί η εξάπλωση της νόσου. Η λοίμωξη από διφθερίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια που μπορεί να βλάψει έναν αριθμό οργάνων, όπως η καρδιά, τα νεφρά και ο εγκέφαλος, και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή. Ωστόσο, αυτή η ασθένεια μπορεί να προληφθεί με ανοσοποίηση. [[Σχετικό άρθρο]]

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για κρούσματα διφθερίτιδας που πρέπει να είναι γνωστά

Η διφθερίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από βακτήρια Corynebacterium diphtheria . Αυτά τα βακτήρια επιτίθενται στο λαιμό και την ανώτερη αναπνευστική οδό. Τα βακτήρια που προκαλούν τη διφθερίτιδα μπορούν να παράγουν επιβλαβείς τοξίνες που εξαπλώνονται εύκολα σε άλλα μέρη του σώματος. Ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί από διφθερίτιδα εάν εισπνεύσει ή καταπιεί κατά λάθος τις πιτσιλιές του σάλιου που απελευθερώνεται από τον ασθενή όταν βήχει ή φταρνίζεται. Η μετάδοση μπορεί επίσης να συμβεί μέσω αντικειμένων που έχουν μολυνθεί με σάλιο και έχουν χρησιμοποιηθεί από τους πάσχοντες, όπως γυαλιά, χαρτομάντιλα, κλινοσκεπάσματα, παιχνίδια και ρούχα. Επιπλέον, η διφθερίτιδα είναι σε κίνδυνο για άτομα που:
  • Διαμονή σε πυκνοκατοικημένη περιοχή ή πολύ κακή υγιεινή
  • Δεν έχω κάνει εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας
  • Έχετε μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως το AIDS
  • Ταξιδέψτε σε περιοχές όπου υπάρχει έξαρση διφθερίτιδας.
Η διφθερίτιδα είναι πιο επιρρεπής σε παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών και ενήλικες ηλικίας άνω των 40 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της διφθερίτιδας; 

Τα συμπτώματα της διφθερίτιδας εμφανίζονται δύο έως πέντε ημέρες μετά την εμφάνιση της μόλυνσης. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην εμφανίσουν συμπτώματα, ενώ άλλοι μπορεί να εμφανίσουν ήπια συμπτώματα παρόμοια με εκείνα του κοινού κρυολογήματος. Αν και δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα, η ασθένεια αρχικά χαρακτηρίζεται από αδυναμία, πονόλαιμο, πυρετό και μια παχιά γκρίζα μεμβράνη που καλύπτει το λαιμό και τις αμυγδαλές. Αυτή η παχιά γκρίζα μεμβράνη ονομάζεται ψευδομεμβράνη. Το στρώμα ψευδομεμβράνης είναι τόσο παχύ που καλύπτει τους ιστούς της μύτης, τις αμυγδαλές, το φωνητικό κουτί και το λαιμό. Η ψευδομεμβράνη μπορεί να είναι μπλε και πρασινωπή, μαύρη και μπορεί ακόμη και να αιμορραγεί. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα με διφθερίτιδα θα έχουν δυσκολία στην αναπνοή ή ακόμα και στην κατάποση. Επιπλέον, αυτή η ψευδομεμβράνη αιμορραγεί εύκολα. Εκτός από τη μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος, τα βακτήρια που προκαλούν διφθερίτιδα μπορούν να επιτεθούν στο δέρμα. Η διφθερίτιδα μπορεί να προκαλέσει το δέρμα να φαίνεται κόκκινο, πρησμένο και επώδυνο στην αφή. Μάλιστα, μπορεί να υπάρχουν και πληγές που μοιάζουν με έλκη (έλκη). Γενικά, η δερματική διφθερίτιδα βιώνεται από άτομα που ζουν σε πυκνοκατοικημένους οικισμούς με κακές συνθήκες υγιεινής. Γενικά, τα συμπτώματα της διφθερίτιδας περιλαμβάνουν:
  • Πυρετός και ρίγη
  • Πρησμένοι αδένες στο λαιμό
  • Βραχνάδα
  • Σκληρός βήχας
  • Πονόλαιμος
  • Μπλε δέρμα
  • Αδύναμος και λήθαργος
  • Δυσκολία αναπνοής
Εάν κάποιος εμφανίσει τα παραπάνω σημεία και συμπτώματα διφθερίτιδας, συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό για άμεση ιατρική φροντίδα.

Πώς να αντιμετωπίσετε τη διφθερίτιδα;

Η διφθερίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια. Επομένως, πρέπει να γίνει άμεσα θεραπεία για να αποτραπεί η εξάπλωση της νόσου και οι επιπλοκές της. Οι γιατροί μπορούν να υποψιαστούν ότι ένας ασθενής έχει διφθερίτιδα εάν υπάρχει μια γκρίζα επικάλυψη στο λαιμό ή στις αμυγδαλές. Ωστόσο, για να είναι σίγουρος, ο γιατρός θα πάρει δείγμα βλέννας από το λαιμό του ασθενούς (εξέταση με βαμβάκι ή ). μάκτρο λαιμός), που θα μελετηθεί στο εργαστήριο. Εάν η διάγνωση του γιατρού δείξει ότι ένα άτομο είναι θετικό για διφθερίτιδα, η θεραπεία που πραγματοποιείται είναι η εξής:

1. Έγχυση αντιτοξίνης (αντιτοξίνη)

Οι γιατροί θα κάνουν ενέσεις αντιτοξίνης διφθερίτιδας, ή καλύτερα γνωστό ως αντιορός (ADS), σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με διφθερίτιδα. Στοχεύει στην εξουδετέρωση του δηλητηρίου που παράγεται από το γ Orynebacterium diphtheria . Ωστόσο, πριν γίνει η ένεση στον ασθενή, ο γιατρός θα υποβληθεί σε δερματικό τεστ αλλεργίας για να διασφαλίσει ότι ο ασθενής δεν είναι αλλεργικός στην αντιτοξίνη. Ο γιατρός θα σας δώσει μια μικρή δόση αντιτοξίνης και στη συνέχεια θα αυξήσει τη δόση.

2. Χορήγηση αντιβιοτικών

Η διφθερίτιδα μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά, όπως η πενικιλίνη ή η ερυθρομυκίνη. Τα αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη των βακτηρίων στο σώμα και στην εξάλειψη της μόλυνσης. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, θα ζητηθεί από παιδιά και ενήλικες να παραμείνουν στο νοσοκομείο για να αποφευχθεί η εξάπλωση της νόσου.

Η σημασία του εμβολίου διφθερίτιδας για την πρόληψη

Αν και η διφθερίτιδα είναι πιο μεταδοτική, επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει θάνατο, μπορεί να προληφθεί με εμβολιασμό ή ανοσοποίηση. Ως εκ τούτου, ο εμβολιασμός κατά της διφθερίτιδας περιλαμβάνεται στο υποχρεωτικό πρόγραμμα εμβολιασμού στην Ινδονησία που προτείνει το Υπουργείο Υγείας. Το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας χορηγείται συνήθως μέσω ανοσοποίησης DPT (διφθερίτιδας, κοκκύτης ή κοκκύτης και τέτανος). Το εμβόλιο χορηγήθηκε πέντε φορές ξεκινώντας από την ηλικία των 2 μηνών. Στη συνέχεια, το παιδί σας πρέπει να λάβει ξανά τον εμβολιασμό DPT σε ηλικία 3 μηνών, 4 μηνών, 18 μηνών, 5 ετών και ηλικίας δημοτικού. Τα είδη εμβολιασμού για την πρόληψη της διφθερίτιδας, συγκεκριμένα:
  • Τρεις δόσεις βασικής ανοσοποίησης DPT-HB-Hib (διφθερίτιδα, κοκκύτης/κοκίτης. Τέτανος, ηπατίτιδα-Β και αιμόφιλος γρίπης τύπου β) σε ηλικία 2, 3, 4 μηνών.
  • Μία δόση ανοσοποίησης παρακολούθησης DPT-HB-Hib σε ηλικία 18 μηνών.
  • Μία δόση εμβολιασμού παρακολούθησης DT (διφθερίτιδας-τετάνου) για παιδιά στην 1η τάξη του δημοτικού/ισοδύναμο.
  • Μία δόση Td (διφθερίτιδας τετάνου) παρακολούθησης ανοσοποίησης για παιδιά 2ης τάξης δημοτικού/ισοδύναμη.
  • Μία δόση ανοσοποίησης παρακολούθησης Td για παιδιά στην τάξη 5 του δημοτικού σχολείου/ισοδύναμο.
Εν τω μεταξύ, οι ενήλικες μπορούν να προστατευτούν από τον κίνδυνο τετάνου, διφθερίτιδας και κοκκύτη μέσω του εμβολιασμού Td ή Tdap (εμβόλιο αντικατάστασης Td), ο οποίος πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 10 χρόνια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Δημοκρατίας της Ινδονησίας, ένας από τους παράγοντες που προκαλούν την εμφάνιση εστιών διφθερίτιδας είναι η παρουσία υγιών ατόμων που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα της νόσου της διφθερίτιδας, αλλά μπορούν να τη μεταδώσουν σε άλλα άτομα. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως φορέας διφθερίτιδα. Εάν υπάρχει ένα μέλος της οικογένειας με αυτή την ασθένεια, και για να μην γίνει φορέας διφθερίτιδας, επικοινωνήστε αμέσως με έναν επαγγελματία υγείας ώστε εσείς και η οικογένειά σας να πάρετε αντιβιοτικά. Θα κάνει και ο γιατρός ρινοφαρυγγικό επίχρισμα ως προληπτικό μέτρο. Επομένως, η εφαρμογή καθαρής και υγιεινής συμπεριφοράς είναι επίσης ένα σημαντικό βήμα για την πρόληψη της διφθερίτιδας. Με αυτόν τον τρόπο, τα κρούσματα διφθερίτιδας δεν θα εμφανίζονται πλέον στο μέλλον.