Μυϊκή φλεγμονή λόγω πολυμυοσίτιδας; Έτσι αντιμετωπίζεται

Ο μυϊκός πόνος είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται συχνά λόγω φλεγμονής των μυών και των γύρω ιστών. Αυτή η κατάσταση γενικά βελτιώνεται μετά την ανάπαυση. Οι περισσότεροι μυϊκοί πόνοι προκαλούνται από τράβηγμα ή τραυματισμό του μυός, αλλά ο μυϊκός πόνος μπορεί επίσης να είναι σύμπτωμα χρόνιας μυϊκής φλεγμονής, όπως η πολυμυοσίτιδα.

Αιτίες μυϊκής φλεγμονής λόγω πολυμυοσίτιδας

Η ακριβής αιτία της μυϊκής φλεγμονής δεν είναι γνωστή. Πολλές απόψεις συνδέουν την πολυμυοσίτιδα με αυτοάνοση αντίδραση ή ιογενή λοίμωξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως οι στατίνες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μυϊκής φλεγμονής. Η πολυμυοσίτιδα συχνά χαρακτηρίζεται από μυϊκή αδυναμία που μπορεί να επηρεάσει τη μυϊκή εργασία σε όλο το σώμα. Οι μύες που επηρεάζονται συχνότερα από την πολυμυοσίτιδα είναι οι μύες των ώμων, των μηρών και των γοφών. Οι γυναίκες και τα άτομα ηλικίας 30-60 ετών είναι η ομάδα που κινδυνεύει να υποφέρει από πολυμυοσίτιδα. Οι πάσχοντες μπορεί να έχουν δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως να ανεβοκατεβαίνουν σκάλες και να σηκώνονται από μια καρέκλα. Η μυϊκή φλεγμονή που επιδεινώνεται θα προκαλέσει μυϊκό πόνο και αδυναμία. Αυτό μπορεί να διαρκέσει για μέρες, εβδομάδες ή μήνες και τείνει να επιδεινωθεί εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.

Συμπτώματα μυϊκής φλεγμονής λόγω πολυμυοσίτιδας

Στην πολυμυοσίτιδα, η μυϊκή αδυναμία ξεκινά στη μέση του σώματος και στη συνέχεια στα χέρια και τα δάχτυλα. Τα συμπτώματα που μπορούν να εντοπιστούν είναι:
  • Αδυναμία στους μύες, ειδικά στο μέσο του σώματος, όπως ο λαιμός, οι ώμοι, η πλάτη, η μέση, οι βραχίονες και τα άνω άκρα. Μερικές φορές μπορεί να εντοπιστεί αδυναμία στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών.
  • Εύκολο να πέσεις και δύσκολο να σηκωθείς όταν πέφτεις
  • Μυϊκός πόνος και δυσκαμψία
  • Κουράζεται εύκολα και το σώμα αισθάνεται άσχημα
  • Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία) και δυσκολία στην αναπνοή. Αυτό συμβαίνει όταν οι μύες στο λαιμό και το στήθος (σπάνια)
  • Απώλεια βάρους και υποσιτισμός εάν υπάρχει δυσκολία στο φαγητό και στην κατάποση για μεγάλο χρονικό διάστημα

Θεραπείαμυϊκή φλεγμονή λόγω πολυμυοσίτιδας

Η θεραπεία για την πολυμυοσίτιδα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τη γενική υγεία σας. Η σοβαρότητα της νόσου που βιώθηκε επηρεάζει επίσης τη θεραπεία του γιατρού. Αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν διάφοροι τρόποι για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την πρόληψη της επιδείνωσης της κατάστασης. Οι θεραπείες που μπορούν να χορηγηθούν περιλαμβάνουν:

1. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Γενικά χρησιμοποιείτε στεροειδή ως αντιφλεγμονώδη (φλεγμονώδη). Τα συμπτώματα θα βελτιωθούν σε 4-6 εβδομάδες. Στη συνέχεια, η δόση του φαρμάκου που παίρνετε θα μειωθεί για να μειωθούν οι παρενέργειες που μπορεί να εμφανιστούν. Ακολουθήστε τους κανόνες δοσολογίας που δίνονται από το γιατρό κατά τη λήψη αυτού του φαρμάκου. Τα στεροειδή σε υψηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσουν αύξηση βάρους, αυξημένη αρτηριακή πίεση, διαβήτη, καταρράκτη και οστεοπόρωση.

2. Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα

Ο μηχανισμός που κρύβεται πίσω από την εμφάνιση αυτής της κατάστασης είναι ύποπτος ότι είναι αυτοάνοσος. Η λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων μπορεί να καταστείλει το ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι ώστε η φλεγμονή των μυών να μειωθεί.

3. Φυσικοθεραπεία

Η σωματική άσκηση με τη βοήθεια ειδικά οργανωμένης φυσιοθεραπείας μπορεί να βοηθήσει στην κίνηση και την ενδυνάμωση των μυών. Επιπλέον, απαιτείται επίσης άσκηση για την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας (συρρίκνωσης) και της δυσκαμψίας των αρθρώσεων.

4. Ξεκούραση

Η επαρκής ξεκούραση μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του μυϊκού πόνου που αντιμετωπίζετε. Ως εκ τούτου, ο ρόλος της ανάπαυσης είναι πολύ ζωτικός στη διαδικασία αποκατάστασης αυτής της ασθένειας.

5. Χρήση βοηθητικών συσκευών

Η χρήση ειδικών στηρίξεων και συσκευών μπορεί να βοηθήσει στη στήριξη των μυών και να βοηθήσει στην κίνηση σε άτομα με μυϊκή αδυναμία. Ορισμένοι ασθενείς με πολυμυοσίτιδα που ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία έχουν δείξει βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους. Ωστόσο, σε άλλες, η θεραπεία που χορηγείται δεν είναι αρκετή για να μειώσει τα συμπτώματα και μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές. Μία από τις επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν είναι η δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση. Σε ασθενείς με διαταραχές κατάποσης και ομιλίας, μπορεί να γίνει λογοθεραπεία για καλή επικοινωνία.